Jak działa hamulec w silniku?
Wyłączane hamulce zatrzymują lub utrzymują obciążenie, gdy zasilanie elektryczne zostanie przypadkowo utracone lub celowo odłączone. W przeszłości niektóre firmy określały je jako hamulce „bezpieczne w przypadku awarii”. Hamulce te są zwykle używane na silniku elektrycznym lub w jego pobliżu. Typowe zastosowania obejmują robotykę, hamulce trzymające śruby kulowe osi Z i hamulce serwomotorów. Hamulce są dostępne w różnych napięciach i mogą mieć piasty ze standardowym luzem lub bez luzu. Można również użyć wielu tarcz, aby zwiększyć moment hamowania bez zwiększania średnicy hamulca. Istnieją 2 główne rodzaje hamulców trzymających. Pierwszym z nich są hamulce sprężynowe. Drugi to hamulce z magnesami trwałymi.
Typ sprężynowy — gdy do hamulca nie jest doprowadzana energia elektryczna, sprężyna naciska na płytkę dociskową, ściskając tarczę cierną między wewnętrzną płytką dociskową a zewnętrzną płytką osłonową. Ta siła zacisku tarcia jest przenoszona na piastę, która jest zamontowana na wale.
Typ z magnesem trwałym ™ Hamulec trzymający z magnesem trwałym wygląda bardzo podobnie do standardowego hamulca elektromagnetycznego z zasilaniem. Zamiast ściskać tarczę cierną za pomocą sprężyn, wykorzystuje magnesy trwałe do przyciągania szkieletu z pojedynczą twarzą. Gdy hamulec jest włączony, magnesy trwałe tworzą magnetyczne linie strumienia, które z kolei mogą przyciągać twornik do obudowy hamulca. Aby zwolnić hamulec, do cewki doprowadzane jest zasilanie, które wytwarza alternatywne pole magnetyczne, które niweluje strumień magnetyczny magnesów trwałych.
Uważa się, że oba hamulce z wyłączonym zasilaniem są włączone, gdy nie jest do nich doprowadzane zasilanie. Zazwyczaj są one wymagane do utrzymania lub zatrzymania się samodzielnie w przypadku utraty zasilania lub gdy zasilanie nie jest dostępne w obwodzie maszyny. Hamulce z magnesami trwałymi mają bardzo wysoki moment obrotowy jak na swoje rozmiary, ale wymagają również stałego sterowania prądem, aby zrównoważyć stałe pole magnetyczne. Hamulce sprężynowe nie wymagają stałego sterowania prądem, mogą wykorzystywać prosty prostownik, ale mają większą średnicę lub wymagałyby ułożonych w stos tarcz ciernych, aby zwiększyć moment obrotowy.
